Geleceği Kim Yazıyor

28 Mayıs 1992 tarihinde Brezilya Parlamentosu, dünyanın sosyal ve düşünsel ortamında etkileri giderek daha çok hissedilen Hz.Bahaullah'ın suudunun yüzüncü yıldönümü vesilesi ile bir toplantı yaptı. Hz.Bahaullah'ın “Birlik Mesajı” Brezilyalı Millet Vekillerini derinden etkilemişti. Görüşmeler sırasında Parlamentodaki bütün partileri temsil eden konuşmacılar, O'nun eserlerinin külliyatına övgüler sundular. Bir Millet Vekili bu eserleri, “tek bir Kişinin kaleminden çıkan en devasa ilahiyat eserleri” ve yerküremizin geleceği düşüncesine ilişkin olarak “maddi sınırların ötesine aşan” şeklinde tanımlarken, bir diğeri, “milliyet, ırk, sınırlar veya inançlar gibi önemsiz farkları gözetmeden tüm insanlığa seslenen” kelimeleriyle övdü.

Doğduğu ülke olan İran'da Hz.Bahaullah'ın eserlerinin İran'a hükmeden Müslüman din adamları tarafından hâlâ şiddetle lanetlenmesi, bu övgüleri daha da çarpıcı hale getiriyordu. Bu Müslüman liderlerin ataları, on dokuzuncu yüzyılın ortalarında O'nun sürgüne gönderilmesinden ve hapsedilmesinden, ve insan hayatını ve toplumunu değiştirme idealini paylaşan binlerce kişinin katledilmesinden sorumluydular. Brezilya'daki bu toplantı sürerken bile İran'da yaşayan 300.000 Bahai, dünyanın büyük bir bölümünde yüksek takdirle karşılanan fikirlerini inkâr etmedikleri için zulüm ve mahrumiyete katlanıyor, hatta hapse ve ölüme mahkum ediliyorlardı.

Bu ve benzeri tutumlar, geçtiğimiz yüzyılın totaliter rejimlerinin özelliklerini taşımaktadırlar.
Böylesine karşıt tepkilerin doğmasına yol açan bu düşüncelerin özünde ne yatıyordu?